Tot leven
Arjenne Vossepoel
Goede Herderkerk, Alphen a/d Rijn
Naar info over:
Kerk: Goede Herderkerk, Alphen a/d Rijn
Kunstenaar: Arjenne Vossepoel
Pastor: Paul van Dijk
Tot leven
ruimtelijke installatie
gemengde techniek (natuurzijde en zuivere wol, 400x270 cm)
Het gebouw van de Goede Herderkerk, dat als plek voor samenkomst ´leeft´ en in zijn architectuur zowel ‘het licht binnenlaat als afgeeft’, inspireerde mij om een werk te maken dat deze aspecten benadrukt. Ik heb hierbij gezocht naar een symbolische betekenis van het thema ‘levensadem’ in zowel individueel als verbindend zijn.
Het was een eerste gedachte die opkwam, die uiteraard in het proces nog verder is uitgekristalliseerd. Benieuwd naar het ´worden´… ben ik mijn eigen ‘levensadem’ gaan onderzoeken, zowel innerlijk als in relatie met de ander… waar vindt de verbinding plaats, waar kom ik, komen wij tot leven. In het ontstaan van het kunstwerk heb ik juist dat wat zich innerlijk en in de ruimte tússen mensen plaatsvindt willen verbeelden en kreeg dit steeds meer vorm.
Het resultaat is een drieluik dat is opgebouwd uit drie doeken van natuurzijde en zuivere wollen: natuurlijk, onbewerkt en kostbaar materiaal. Levensadem is naar mijn idee een kostbaars iets.
Zoals ‘adem’ in zichzelf niet direct waarneembaar is, heb ik naar een vorm gezocht die dit laat zien: iets dat zichtbaar wordt als het het licht vangt. Het heeft iets of iemand anders nodig om zichtbaar te worden, tot leven te komen. Het materiaal zelf is heel licht en transparant; het kost moeite om het subtiele materiaal waar te nemen. Ik heb de doeken dan ook uitgelicht, om ze zichtbaar(der) te laten zijn, maar wie geduld heeft en wacht op het licht dat van buiten door het raam naar binnen schijnt krijgt een extra dimensie te zien doordat het licht en de kleuren van het raam het kunstwerk nóg meer tot leven laten komen.
In het eerste doek is een lichtbron of levenswiel zichtbaar gemaakt. Als ik mij openstel kan het licht mij beschijnen en mag ik licht geven.
In het tweede doek zijn organische vormen te zien. Mogelijk eencelligen, pantoffeldierachtig met mos begroeide wezensvormen, die groeikracht laten zien. Kijk je anders, dan worden de ‘ogen’ zichtbaar. Als ik mij ‘gezien’ voel, als ik kan zien, als ik mij openstel, dan kom ik tot leven. Dan kan ik mijzelf uitdrukken in mijn voelen, denken en handelen (ook muzieknoten zijn te herkennen in het beeld).
Het derde doek gaat nog een stap verder. In het doek is een kern zichtbaar gemaakt in wat een vlam zou kunnen zijn of druppel. Deze kern neemt een centrale plek in te midden van twee golven water. Er zit beweging in. Wanneer ik mij open stel, mij laat aanraken, kan ik zelf aanraken, vindt er verbinding plaats en ga ik stromen in mijzelf en in relatie met de ander.
Het drieluik laat een proces zien dat innerlijk plaats vindt in een individu, maar tegelijk niet anders tot stand en tot uitdrukking kan komen dan in relatie, in verbinding met datgene wat ons raakt, wat ons ‘aan’ zet.
Zo kan in het drieluik ook zichtbaar zijn dat (doek 1) de ene mens een lichtpunt kan zijn voor de ander, (doek 2) de andere mens oog heeft voor weer een ander mens of oog heeft voor/zich openstelt voor zijn/haar bron en tot groei komt en (doek 3) kan weer een ander mens zich te midden van een roerig leven in verbinding met zijn/haar kern (of de ander) staande houden en een houvast zijn voor de ander.
Wij kunnen in onszelf en in verbinding met elkaar tot leven, tot begeestigd uitdrukken komen.
Wat raakt jou? Wat zet jou ‘aan’? Wie of wat brengt jou ‘tot leven’?