Slechts op bezoek ben ik in Alphen aan den Rijn en dat, omdat mij een dik half jaar geleden werd gevraagd  om als kunstenaar mee te doen aan het Feest van de Geest. De  kerk waarvoor ik  een kunstwerk mocht maken bleek De Lichtkring in Alphen a/d Rijn te zijn.

​

Toen wist ik nog niet dat Elly Veelenturf, de andere kunstenares, twee van mijn dichtregels prachtig zou verweven in haar werk.
Zo treinde ik op een donderdag na mijn werk meteen naar Alphen. In de trein vond langzaam de innerlijke transitie plaats van werk naar kerk. Mijn vindplaats lag in de toepasselijke wijk Kerk en Zanen maar eerst liep ik nog even richting centrum door de spoorstraat naar de Rijn; de navelstreng met Woerden mijn geboortestad.

Kees van Stralen, de dominee, ving mij op in de Lichtkring; een mooie moderne kerk met een uitnodigende etalage.  De dominee, voorzichtig op weg naar zijn emeritaat, had aan de wieg gestaan van de bouw van de kerk 11 jaar geleden en vertelde hier vol warmte over. De drie eenheid. Diepe kleuren. Strijklicht. Een sterrenplafond.Een schilderij gemaakt en geschonken door een dankbare vluchteling.

Mozaïekpalen ter afscheiding van de school onder
hetzelfde dak. Een afgeschermd  plein waar
kinderen op zondag na de dienst vrolijk kunnen
spelen terwijl hun ouders met elkaar koffiedrinken.
Kom in de kring dacht ik. Kom in de lichtkring.
De luchtkring.
Ik vroeg de dominee om een paar woorden
ter inspiratie voor een gedicht speciaal voor
deze kerk.
Hij noemde woorden die ik al gezien en gevoeld
had maar één sprong er nog uit: vluchtheuvel.

Ja zo voelde het voor mij ik was op een
vluchtheuvel beland, veilig en wel na een
kleine omzwerving, toch een thuis. Ik was
zelf even die vluchteling en ik kwam niet eens
zo ver hier vandaan. Herkenning. Ik voelde
hoe alles plotseling samenviel.

Kom In De Kring.