Het is niet eenvoudig een kunstwerk voor de HH. Petrus en Pauluskerk te maken. Het is een kerk vol 'beelden'. Een opvallende kruisweg statie, veel heiligenbeelden, een schildering op de kruisboog.

Om de ruimte niet onrustig te maken dacht ik dat ik het beste met de 'beeldtaal' van de kerk mee zou kunnen gaan. Ik heb daarom voor de linker zuil voor het altaar een traditioneel heiligenbeeld gemaakt van moderne materialen, kippengaas, kalkpapier en ledverlichting.

Pinksteren is het feest van de heilige geest. De heilige geest is niet tastbaar, is ongrijpbaar. Ik zag dan ook meteen een half transparant beeld voor me waaruit licht komt. De man heeft zijn handen open en ze zijn ook letterlijk open, de constructie van het kippengaas is zichtbaar, hij ontvangt en geeft door. Ook zijn hoofd is open. Zijn geest is vrij.

Op de rechter zuil komt het Lemniscaat teken te hangen, gemaakt van dezelfde materialen als het heiligenbeeld. Het is een eeuwen oud symbool dat gebruikt werd/wordt in verschillende culturen.  Vrijheid van geest. Het teken is het symbool voor oneindigheid, kracht en eeuwige liefde, het begin en het einde. En het is het symbool voor het evenwicht tussen het stoffelijke en het geestelijke.