Over Pinksteren ... (2016)
Pastores geven hun visie op de hedendaagse betekenis van Pinksteren.
Kapelaan van Paassen
(St. Willibrordkerk, Bodegraven / Petrus en Pauluskerk, Reeuwijk)
In de St. Willbrordkerk
Als we in (Neo-) Gotische kerken komen ervaren we meestal een overdaad aan ‘lege’ ruimte. Meer nog dan het grondoppervlak gaat het vaak om de hoogte. In onze tijd vragen mensen zich weleens af wat daar nu toch het nut van is. De bouwtrant van de (Neo-) Gotische kerken met haar spitse ramen en gewelven is erop gericht in alles te verwijzen naar ‘het Hogere’, het Geestelijke, naar Hem die we God noemen.
Veel kerkgebouwen hebben het predicaat ‘monument’
gekregen, vanwege de uitstraling en/of ouderdom en dat
is goed, want het vertelt iets over onze geschiedenis, het
biedt ons iets tastbaars alsook een plek om God te
ontmoeten.
De Heilige Geest echter, is géén monument; is níet tastbaar.
De (Heilige) Geest is ongrijpbaar en heeft ruimte nodig om
Zijn werk te doen. Misschien mogen we ons op deze
kerkentocht langs de kunst in de dagen tussen Hemelvaart
en Pinksteren de vraag stellen of wij de Geest voldoende
ruimte geven om Hem in ons eigen leven te laten werken, of maken we de Heilige Geest liever tot monument van ons leven!? Uw antwoord is sowieso een ‘persoonlijk Feest van de Geest’!
In de Petrus en Pauluskerk
‘De Geest van God zweefde over de wateren’ zo staat aan het begin van de Bijbel beschreven. Ook op latere momenten in de Bijbel wordt de Geest beschreven en wordt dan zichtbaar in de vorm van een duif en, op het Pinkstermoment, gezien als vlammen die neerdalen op de hoofden van de apostelen.
De verschijningsvorm van de Geest is dus divers. Het Christelijk geloof belijdt dat de Heilige Geest, samen met de hemelse Vader en Zijn Zoon Jezus Christus de Drie-ene God is. De Heilige Geest inspireert, moedigt aan, troost, helpt, vervúlt mensen om het goede te doen.
Willen we de Geest verstaan dan moeten we niet alleen luisteren met onze oren en/of kijken met onze ogen, maar vooral met ons hart. Juist waar we in ons leven iets goeds doen wat afwijkt van onze eigen intenties, of dat we kracht krijgen om vol te houden waar anderen zouden opgeven, dáár is de Heilige Geest in ons aan het werk.